Lewis Carrollek 1872an idatzitako Ispiluan barrenean, Erreginak oihuka eta arrastaka darama aurrera Alice:
- Orain!
Orain! –oihu egin zuen Erreginak-. Azkarrago! Azkarrago! –eta hain
azkar joan ziren, azkenean ematen baitzuen airean barrena hegaka
zihoazela, oinek lurra nekez ukitzen zutelarik, harik eta bat-batean,
justu Alice erabat nekaturik zegoenean, gelditu egin ziren arte, eta
landan eserita aurkitu zuen bere burua, arnasarik gabe eta zorabiaturik.
Alicek bere inguruari begiratu zion harridura handiz:
- Arraioa! Esango nuke zuhaitz honen azpian egon garela denbora guztian! Dena dago lehen bezalaxe!
- Jakina
baietz –esan zuen Erreginak-; zer uste zenuen? Hemen, ikusten duzunez,
ahalik eta gehien korri egin behar duzu leku berean gelditzeko. Beste
norabait iritsi nahi baduzu, gutxienez bi aldiz azkarrago korri egin
behar duzu!
Noiz utziko dugu gurea ez den lehiaketa ero hau?
* Aurreko ziztada:
