Asteburuero bezala, altxatu eta postontzira joan naiz Berria egunkariaren bila. Honetan euskaldunon egunkariari esker, haurtzarorako bidai laburra bezain goxoa egin ahal izan dut. Zortzi-hamar urterekin, boxeoa ikusten ez bagenuen ere, guztiok nahi genuen Cassius Clayn izan. Jakin gabe, nik bederen, Muhammad Ali boxeolari beltzak bere "esklabo izenari" uko egin ziola. Eta, noski!, jakin gabe lan handia egin zuela beltzen eskubide politiko eta sozialen alde. Hona hemen Julen Etxeberriak idatzitako artikuluaren hainbat zati:
 |
| Muhammad Ali, 1967. |
[...] Aliren
heriotzak boxeoaz gaindi egiten du, Ali ez baitzen bakarrik kirol
horretan ikur nagusia, AEBetako historiaren ikurretako bat ere izan
zen. Izan ere, ringean ez ezik, ringetik at ere zeresana eman zuen.
Batetik, 1964an, lehen aldiz Munduko Txapelketa irabazi berritan,
islamera bihurtu zen. Denbora zeraman Malcom X-k gidatutako Islamaren
Nazioa mugimenduan sartuta, beltzen eskubideen alde borrokan. Baina
pauso bat gehiago eman nahi izan zuen. Horrela, bere «esklabo
izenari» uko egin, eta Cassius Clay Muhammad Ali bilakatu zen.
Islamera
bihurtu izanak hautsak harrotu zituen, baina are gehiago harrotu
zituen hiru urte geroago Vietnamgo gerran borroka egiteari uko egin
izanak. Alik «kontzientzia arrazoiak» argudiatu zituen erabaki hori
hartzeko. Ez zioten barkatu, eta gupidagabe zigortu zuten: batetik,
bost urteko espetxe zigorra ezarri zioten —azkenean ez zen joan
kartzela—; bestetik, hiru urtez borroka egiteko debekua jarri
zioten, eta ordu arte irabazitako titulu guztiak kendu zizkioten,
tartean hiru urte lehenago Sonny Listoni irabazitako pisu astunetako
Munduko Txapelketakoa.
1970ean
itzuli zen lehiara, helburu bakarrarekin: kendu zioten titulu guztiak
berreskuratzea [...]".
* Artikulu osoa:
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina