Iraultzaren
lehengo urteetan dokumentu ofizialak euskarara itzuliak ziren. Kexa Kaiera adibidez, bi hizkuntzetan egina izan zen eta
Departamenduari buruzko eztabaida izan zenean Biltzar Nazionalean
Garat anaiak Hizkuntzaren irizpidea jarri zuten argumentu nagusitzat
Biarnorekin batera ez egoteko. Baina 1793tik aurrera hizkuntza
politika aldatuz joan zen Frantziar Gobernuan. Frantziar Iraultzak
nazionalismo sutsuaren itxura hartzen hasi zen. Konbentzioan
aurkeztutako bi txosten honen adierazle dira. Lehena Grégoire
apaizak 1794ko ekainean aurkeztutakoa eta bigarrena Barère
jaunak uztailean. Grégoire txostenak honakoa dio besteak beste:
"chez
les basques, peuple doux et brave, un grand nombre est accessible au
fanatisme, parce que l'idiome est un obstacle à la propagation des
lumères (...) sans pouvoir assigner l'époque fixe à laquelle ces
idiomes (basque, breton) auront entièrement disparu, on peut augurer
qu'elle est prochaine. (...)".
Barère
Jaunak hizkuntza eta izaera batzen ditu:
"Le
fédéralisme et la superstition parlent bas-breton; l'émigration et
la haine de la République parlent allemand; la contre-révolution
parle l'italien, et le fanatisme parle le basque. Brisons ces
instruments de dommage et d'erreur.(...)".
Konbetzioak
frantsesaren irakaskuntza sustatzeko neurriak hartuko ditu horrekin
batera frantziar nazionalismoa indartzeko asmoz.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina