2015ko abuztuaren 22a
Gaur goizeko bataila oso
gogorra izan da, eta gure taldeko laurden bat galdu da. Ni
zoritxarrez, galdu den taldearekin noa. Orain kobazulo batean gaude.
Gure soldadu asko oso gaizki daude baina eskerrak gurekin sendagile
on bat dagoen. Gutxienez hamasei soldaduri besoan, hankan, buruan...
zeuzkaten zauriak itxi dizkie.
Beste taldearekin
komunikatu gara hemendik nahiko urruti dagoen herriska batera
joateko, eta hortxe aurkituko gara. Arazo bakarra da hemendik oso
urrun dagoela eta gure soldadu asko ezin direla ibili. Zaldi guztiak
jan egin ditugu, hori bai, penaturik oso. Gainera, eremu hauek
alemanez josita daude, eta ez dakigu nola joan hartara atentzioa eman
gabe.
Ordu asko egon gara
pentsatsen eta honako hau da izan dugun ideia onena: zuhaitzen
emborrarekin txalupa batzuk egitea, zeren hemendik ibai bat pasatzen
den, eta kalkulkatzen dugu ez dela oso urrun egongo herri horretatik.
Bihar hasiko gara lanean, gaua berriz kobazulo zikin, hots eta
beldurgarri honetan pasako dugu. Baina konbentzituta nago desastre
hau pasako dela eta berriz aske izango naizela.
Unai Díez de Ure
Kaixo Pierre, ni zutaz bost kilómetrotara nago eta itsasontzi txiki bat egiten baduzue iritziko zate. Laster ikusiko gara, zorte on!
ErantzunEzabatuPatxi Iturralde