1915eko abuztuaren 31.
Hortzean min handia dut, min handia dudanez medikuak injekzio bat jarri
dit, injekzioarekin lo geratu naiz eta ametsetan hasi naiz. Alemaniarren
kontrako gerra irabazten genuela amestu dut. Etxera itzultzen nintzela amestu
dut, ni herriko pertsonek heroi bezala tratatzen ninduten. Ni oso pozik nengoen
familia ikusteaz eta bizirik jarraitzeaz.
Bat-batean bonba baten zaratak esnatu nau. Begiak ireki ditudanean, nire lagun batzuk ikusi ditut zaurituta eta beste batzuk hilda. Besorik gabe zegoen gazte bati lagundu diot medikuarengana eramaten, badakit hilko dela baina nik ezin dut gauza gehiagorik egin. Medikuarengana eraman dut baina bertan hil da.
Gaua iritsi da, ia ez daukat indarrik, gose naiz eta ez daukat ezer jateko.Gau honetan alemaniarrak etorri dira eta mostaza gasa bota digute, batzuk bizirik atera gara baina beste batzuk hil dira pozonduta.
Atxar Lareki
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina