1915ko abuztuaren
29a [Jarraitzen du]
Gaur arratsaldean
egon naiz pentsatzen zenbat egun, hilabete edo urte egongo garen lubakietan.
Atzoko batailagatik ezin dut siestarik egin ahal, momentu bakoitzean jende hila
ikusten dudalako eta inaguantablea da. Lo egiteko edan behar dut, segitzen dut
lo egin gabe, baina ordu bat eta ondoren lokartu naiz. Gaueko 11etan esnatu gaituzte,
alemaniarrak atakatzen ari zirelako. Fusila hartu eta lubakietara joan gara,
hor bakoitzaren tokia hartu dugu eta alemaniarrak hiltzen jarri gara.
1915ko abuztuaren
30a
Goizeko 5etan
bukatu dugu eta lokartzeko denbora eman digute, baina nik eta beste hainbat
ezin izan dugu lo egin. Nire lagunengan pentsatu dut eta negarrez jarri naiz,
ezin dudalako beraien aupegiaz ahaztu. 13:00tan deitu digute bazkaltzeko eta
gaur ere zaldia jan dugu, baina ni hortza gaizki nuenez gutxi jan dut.
Arratsaldean gero eta min handiagoa egiten zidan eta horregatik obserbazio
tokira joan naiz. Han medikuka hortza ikusi nau eta esan dit ezin dudala
borrokatu eta gelditu beharko naizela obserbazio tokian. Hor gelditu naiz
generala etorri arte, generala medikuarekin hitz egiten egon da eta berriz borrokatzera
bueltatu behar nintzela esan didate. Ni bigilatzeko jarri dute, eta 5 minutu
eta gero, alemaniarrek atakatu gaituzte. Azken bi egun hauek oso txarrak izan
dira, batez ere nire lagunak hil direlakotz, faltan hartzen ditut, une oro
haietan pentsatzen dut.
Patxi Iturralde
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina